Duitsland had wel degelijk kolonies. Vanaf midden de jaren 1880 had het er in Afrika niet minder dan zes: wat nu Namibië heet, het vasteland van wat nu Tanzania heet (dus zonder Zanzibar, want dat was Brits gebied), Kameroen, Rwanda, Burundi en ten slotte Togo. Toen Duitsland de Eerste Wereldoorlog verloor, moest het als straf in Europa heel wat grondgebied afstaan: denk aan de Duitstalige Oostkantons in België en Elzas-Lotharingen in het oosten van Frankrijk. Maar het moest ook al zijn kolonies afstaan. Dat werd allemaal vastgelegd in het Verdrag van Versailles van 1919. Namibië werd toegekend aan Zuid-Afrika (dat het pas in 1990 losliet), Tanganyika aan Engeland, Kameroen werd verdeeld tussen Frankrijk en Engeland, Rwanda en Burundi gingen naar België en Togo tenslotte werd aan Frankrijk gegeven.
In het westen van Namibië, met name in Swakopmund en Walvisbaai, leeft nog een Duitstalige gemeenschap.
Michael Meeuwis, UGent
Hartelijk dank voor uw antwoord. Nalini
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
Lingala; Geschiedenis van de missionering; Geschiedenis van de kolonisatie
© 2008-2024
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen kun je terecht bij liam.verbinnen@eos.be
