Er wordt (al dan niet ten onrechte) de eigenaars van zonnepanelen verweten misbruik te maken en te profiteren van de anderen. Zou het kunnen dat de hogere gebruikskosten die deze anderen moeten betalen "omwille" van het gebruik van de infrastructuur door de eigenaars van panelen er ook zonder die panelen zouden geweest zijn? Bijvoorbeeld omdat hierdoor extra centrales hadden moeten gebouwd worden die dan natuurlijk ook in de prijsverhoging hadden gezeten? Met andere woorden, is die klachtenreeks wel helemaal terecht en heeft de plaatsing van zonnepanelen niet tot besparing geleid?
Beste Philip,
Deze vraag kan niet zuiver technologisch beantwoord worden. Er zijn ook een aantal politieke aspecten aan verbonden. Aldus is mijn antwoord gekleurd door eigen persoonlijke visie en eigen perceptie op het beleid van de overheid. Verder is het moeilijk een "juist" antwoord te geven, omdat er rond deze problematiek zo veel aspecten om de hoek komen kijken dat een volledig antwoord niet te geven valt. Alleszins niet door mij, en bij uitbreiding ook niet makkelijk door anderen, toch niet in het bestek van deze rubriek. Toch maar een poging, voor wat het waard is.
Inderdaad indien er genoeg windmolens (ook) en zonnepanelen geïnstalleerd worden dan kan men van een vervanging van klassieke centrales spreken. Nu dit vereist wel een zeer grote inspanning als men een centrale met een vermogen van (1 Gigawatt) of een kleinere centrale van bijvoorbeeld 500 Mwatt wil vervangen. Om een voorbeeld te geven met windmolens. Stel dat die windmolens die in de Noordzee staan een vermogen hebben van 3 MWatt per stuk, dan wil dat zeggen dat je er bijna 170 moet installeren om een kleinere centrale te vervangen. Analoge redeneringen gelden ook voor zonnepanelen. Een zekere opvang van verloren vermogen kan gebeuren maar om het uitvallen van drie kerncentrales op te vangen is nog een hele weg te gaan. Hier zou je terecht kunnen zeggen dat het alternatief van in klassieke centrales te investeren ook een zware investering zou zijn die dan ook zal opgehoest worden uiteindelijk door de eindgebruikers. Of dat evenveel zou bedragen is moeilijk in te schatten. Anderzijds zal men in de toekomst nog veel meer hernieuwbare energie moeten installeren, als men de uitdaging van een leefbare wereld en samenleving wil realiseren. In die zin zou het verstandig zijn om nog meer in te zetten op deze nieuwe technologiën, ook als dit een meerprijs betekend!
Echter dan moet de overheid ook wel een aangepast en redelijk subsidiekanaal genereren om voldoende impulsen te geven. Wat foutgelopen is, is dat de eerste subsidiemechanismen vrij royaal waren (op zich geen probeem voor particulieren) en ook opengesteld werden voor bedrijven en ondernemers, voor wie het opzetten van werkelijk zonnepanelenparken gigantische rendementen opleverde op de investering door het subsidiemechanisme. Vooral die groep initiatieven hebben de balans scheefgetrokken en dat bepaald vooral de meerkost nu. niet alleen voor zonnepanelen geldt dit maar ook voor de windmolens. Persoonlijk denk ik zelfs dat dit het leeuwenaandeel bepaald.
Wat dan vooral storend is, is dat de overheid (vorige regering) en ook de pers (die daar gretig op insprong) zo een beeld heeft geschapen waarbij de indruk gewekt werd dat de schuldige van je hogere elektricteitsrekening je buurman was met zonnepanelen. Dat is een perverse vervalsing van de waarheid die ook nog totaal contraproductief werkt. Dus ik zou geen schuldgevoelens hebben. Het zijn de grote jongens die voor het probleem hebben gezorgd samen met de overheid die die groep goed bediend heeft.
vriendelijke groeten
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.