Ik heb onlangs een 3D-tv (met passieve bril) gezien die mijn persoonlijke foto's van een doodgewone digitale camera (of dia's, zélfs ingescande foto's) kan omzetten naar 3D!
Het is zo verwonderlijk dat zelfs voor- en achtergrond-grassprietjes van elkaar onderscheiden kunnen worden.
Mijn vraag is: hoe kan die software van de 3D-tv weten wát achtergrond en wát voorgrond moet zijn?
Ik heb ondertussen al meerdere foto's kunnen bekijken en ze klopten allemaal qua perspectief.
Dag Kim,
Hoe de software van deze tv, die jij hebt aangeschaft, werkt kan ik uiteraard niet achterhalen.
Wel kan ik je het principe van de passieve 3D-tv kort verklaren.
Het is zo dat de polarisatie van de glazen van de bril die je dient te dragen tijdens een 3D-sessie loodrecht ten opzichte van elkaar staat. Het beeld dat men uitzendt is ook gepolariseerd. Stel dat het beeld voor je linkeroog horizontaal is gepolariseerd en het beeld van je rechteroog verticaal is gepolariseerd. De glazen hebben éénzelfde polarisatie. Dus als men het linkerbeeld uitzendt, wordt dit door het rechterglas, polarisator, van de bril tegengehouden. Als men het rechterbeeld uitzendt, dan wordt dit beeld van door de linkse polarisator tegengehouden. Zo verkrijgt men op een relatief eenvoudige manier een 3D-beeld.
Voor de opbouw van het beeld, zoals in de filmwereld, gebruikt men meerdere camera's. Een camera voor het linker- en een voor het rechteroog. De camera's staan onder een bepaalde hoek opgesteld om een 3D beeld te verkrijgen.
Ik hoop hiermee toch een antwoord op je vraag te hebben gegeven.
Groeten,
Davy
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.