In onze les geschiedenis, werd vermeld dat Leopold III een ontmoeting had met Hitler. Maar onze leerkracht zei dat hier niks bijzonders is gezegd/beslist. Is dit waar? Wat is er gezegd? Zijn hier documenten van? Alvast bedankt!
Het is bijzonder goed gedocumenteerd, omdat er verschillende getuigen bij waren en er een hele regeling aan vooraf ging. Maar het klopt dat het gesprek op een sisser afliep.
Het boek van Jan Velaers en Herman Van Goethem, 'Leopold III: de koning, het land, de oorlog' (Lannoo, 2001) beschrijft de situatie èn de ontmoeting in veel detail.
Algemeen was er met de inval in België in mei 1940 een breuk ontstaan tussen Leopold en zijn regering.
Het gesprek zelf was georganiseerd door generaal Raoul Van Overstraeten, raadgever van Leopold. Aanwezig waren Hitler, Leopold III, Van Overstraeten, Belgisch ambassadeur in Berlijn Jacques Davignon en professor Schmidt, tolk van Hitler. Schmidt maakte notities, en Van Overstraeten, Davignon en Schmidt publiceerden later memoires over de ontmoeting. In het officiële onderhoud, werden geen toezeggingen gedaan. Wel prees Hitler Leopold omdat hij na 18 dagen wijselijk het verzet had gestaakt, hetgeen de Nederlanders en Denen niet hadden gedaan. Hitler zou ook hebben gezegd dat de dynastie in België zou blijven voortbestaan, maar niet gepreciseerd hebben onder welke vorm. Na de vergadering zelf praatten de twee hoofdrolspelers nog verder in het salon bij thee en taart (of liever: luisterde Leopold naar een monoloog van Hitler). Wellicht hoopte Leopold het ook te hebben over zijn positie tegenover de regering in ballingschap, over het statuut van België tijdens en na de oorlog en over de positie van Belgisch Kongo, maar dat kwam niet ter sprake. Over het voortbestaan van de dynastie besliste Hitler zelfs bij het haardvuur om daar geen ruchtbaarheid aan te geven. In Schmidts memoires (maar niet in zijn oorspronkelijke notities) zou Hitler hebben gesproken over een groter België dat tot aan Calais reikte, een 'herstel van het Bourgondische Rijk', aan de hand van een landkaart, maar alle andere bronnen zeggen daar niets over.
Uiteindelijk leverde de hele ontmoeting niet veel op. De vrij praktisch gerichte agenda (ravitaillering, terugkeer van krijgsgevangenen, terugkeer van archieven) had geen enkel direct effect, de verborgen politieke agenda over de rol van Leopold III en het voortbestaan en bestuur van België bleven onbesproken, enkel was er een relatief goed persoonlijk contact geweest, met zelfs de vage belofte voor een tegenbezoek. Dat tegenbezoek kwam er nooit, en waar beide gesprekspartners aanvankelijk positief waren over elkaar, verzuurde dat enkele maanden later al.
Wel lekte het feit van de ontmoeting snel uit, hetgeen koren op de molen van de Belgische regering in ballingschap was, die nu kon spreken over Leopold III als een verrader die met de tegenstander onderhandelde, eerder dan de gevangene van die tegenstander.
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.