Op het hoogtepunt van de Eerste Wereldoorlog verbleven anderhalf miljoen gevluchte Belgen in het buitenland, de meesten in Nederland, Frankrijk en Groot-Brittanië. In dit laatste land brachten ongeveer 150.000 Belgen de oorlogsjaren door. Ze trokken naar daar via een bootverbinding tussen Antwerpen en Tilbury, of tussen Oostende en Dover. Anderen trokken naar Groot-Brittanië vanuit Nederland. De meeste bleven ook in Groot-Brittanië tot het einde van de Eerste Wereldoorlog maar verscheidenen keerden ook vroeger terug naar België. Hoe deden ze dat vermits de havens van Antwerpen en Oostende in Duitse handen waren? Mochten ze toch aanmeren in deze havens mits de nodige visa en toelatingen? Of keerden ze terug via een Nederlandse haven en trokken ze dan zo naar België, (ook met de nodige visa)? Of op nog een andere manier?
De terugkeer tijdens de Eerste Wereldoorlog verliep inderdaad grotendeels langs het neutrale Nederland. Al direct na de septemberdagen van 1914 was er vanuit dat laatste land een massale terugkeer, die vanaf 10 oktober 1914 in een internationale afspraak werd gegoten. Naarmate de oorlog vorderde, werd ook een terugkeer doorheen Nederland steeds moeilijker, o.a. door de bouw van de elektrische grensversperring in 1915.
Overigens bereidt het In Flanders Fields museum een tijdelijke tentoonstelling over de Belgische vluchtelingen voor, die in 2024 zal openen.
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
© 2008-2025
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be
